Hallo dames en heren, het is echt superlang geleden dat ik via het weblog iets van me heb laten horen. Ik schaam me natuurlijk wel een beetje maar niet helemaal hoor. Schreef ik in het vorige blog nog dat ik lekker uitgerust was, nou dat ben ik nu inmiddels wat minder. Gelukkig heb ik na Kerst een weekje vrij. We vertrekken met het gezin naar Frankrijk; de kinderen gaan snowboarden, manlief pakt de skies en ik? Ik ga heerlijk wat wandelen , lezen, een ligstoel zoeken en even helemaal bij komen. Na vele jaren proberen blijk ik toch wat skien betreft een echte angsthaas te zijn, werkelijk de schrik voor iedere skileraar.
Afgelopen week ben ik samen met het MT en naar de Bibliotheek tweedaagse in Maastricht geweest. Een congres voor openbare bibliotheken. Omdat wij biepmensen, graag zaken afkorten, heet dit congres voortaan: B2D. Het waren boeiende dagen. Een groot aantal lezingen, een informatieplein waar we vanalles konden bekijken zoals de plug inn bieb, winkelconcepten, de ontwikkelingen van bibliotheek.nl, schoolbieb, biebsearch etc. Maar er was ook voldoende gelegenheid om collega's te spreken, kortom een goede gelegenheid voor netwerken. De eerste dag werd afgesloten met een geweldige feestavond, een sjiek feest in een oud theater midden in Maastricht, waar de prijs werd uitgereikt aan de beste bibliotheek van Nederland. Die prijs werd uitgereikt aan Almeere én Wassenaar, want tja wij bibliohteekmensen kunnen niet zo goed kiezen. Gelukkig maar, beide bibliotheken hebben het echt verdiend. Tijdens deze dagen heb ik geconcludeerd dat er toch veel veranderd is binnen onze branche, de afgelopen jaren. Veel nieuwe mensen, alle onze deskundigheid goed geetaleerd, een uitdagende spannende toekomst, goede nieuwe ontwikkelingen.
Hieronder een link naar het filmpje dat tijdens de dagen is gemaakt en een goede impressie geeft van de B2D.
En dan onze eigen organisatie. Hoe gaat het met jullie? Wisselende berichten bereiken mij. Het migratie proces m.b.t de ICT en het kantoornetwek verloopt niet helemaal geweldig. En alhoewel we weten dat er hard aan gewerkt wordt levert het veel overlast op voor met name de mensen in de Frontoffice. Hou nog even vol mensen, hoe vervelend ook, het hoort er helaas allemaal bij. De teams beginnen aardig aan elkaar te wennen. Teamleiders en domeinspecialsten werken op dit moment aan hun jaarwerkplannen. Ik ben benieuwd naar de resultaten en ik hoop dat een jaarwerkplan per team ook écht wat duidelijkheid en richting gaat bieden het komend jaar. De mensen in de backoffice, vinden elkaar steeds beter en allen zijn gestart met het in kaart brengen van de kansen en mogelijkheden.Petje af voor de inzet en de ambitie die in de ruimte waar jullie werken "virbreert". Op 1 maart gaan we samen met de kinderboekenwinkel de Giraf, in het pand naast de centrale bibliotheek in Dordrecht, het leesbevorderingsloket openen. Daarover zeer binnenkort meer. We zijn mensen aan het werven voor de projecten Biebsearch en Biepmaps. Kortom veel bedrijvigheid. Maar het wordt ook spannend. De aankondigingen betreffende bezuinigingen blijven niet uit. De vier gemeentelijke opdrachtgevers hebben ons de opdracht gegeven om een busniss case uit te werken; hoe gaan we vernieuwen en hervormen en hoe gaan we bezuinigingen. Jongens dat wordt en enorme uitdaging, maar ook daarover zeer spoedig meer. De begroting voor 2011 is vastgesteld, het budget heeft een kleine deuk van 2,5% opgelopen. Maar door de schaalvergroting vangen we dit tekort in 2011 redelijk goed op. We gaan ervoor.
Dan nog een kleine anekdote om af te sluiten: ik bracht mijn auto naar de garage in Dordrecht. De monteur vroeg wat mijn functie was binnen de bibliotheek. Nou zei ik, ik mag de directeur zijn. "O,u mag dus voorlezen!", was zijn conclusie.
dinsdag 14 december 2010
woensdag 22 september 2010
Uitgerust aan de start.
In mijn laatste blog vertelde ik dat we met een team van mensen op zoek waren naar een missie. Vorige week hebben we met gepaste trots het Strategisch Kader voor de komende jaren gepresenteerd, met de titel: gastvrij-innovatief-verassend.
Compleet met leuk promotiefilmpje als "kers" op de taart. Veel werk al dat nadenken over de toekomst, de keuzes die we willen maken en het goed verwoorden van de ambties. Maar ik denk dat het goed gelukt is. Nu de uitvoering van al die plannen nog.....eitje!?ehm.
Vanaf deze plaats wil ik Birgit echt enorm bedanken voor het vele werk.
En natuurlijk ook onze eigen filmsterren. Wat leuk om samen zo'n filmpje te maken, moeten we gewoon vaker doen. Super.
De vakantie is inmiddels al achter de rug. Deze zomer heb ik samen met de kids en echtgenoot Suriname bezocht. Een aanrader echt geweldig. Brulapen, prachtige vlinders, korjalen, stilte, kleurrijke zonsondergang, heerlijk eten en easy going.
We zijn ook de binnenlanden in geweest en het is natuurlijk fantastisch om zo vanuit je bedje, onder de klamboeng vandaan, je hutje uit te lopen, trapje af en het water in te gaan. Lekker badderen in een meer of rivier tussen de visjes. Een paar uur electriciteit per dag en zeker geen internet, dus dit jaar geen vakantieverhalen voor het thuisfront. Wel spannend als je 's nachts toch even er uit moet. Zo donker en stil, enorme kikkers en een vogelspin boven de spiegel.
Overigens kunnen we best nog wat betekenen voor de kinderen van de binnenlanden. Ze spreken en lezen dezelfde taal als wij. Maar in de schooltjes die wij konden bezoeken was er bijna niets aan leesmateriaal. En computers zijn er natuurlijk al helemaal niet. Maar goed, die boeken, daar moet toch iets op te verzinnen zijn. Nog een klusje erbij lijkt me zo, moet een keer lukken.
Compleet met leuk promotiefilmpje als "kers" op de taart. Veel werk al dat nadenken over de toekomst, de keuzes die we willen maken en het goed verwoorden van de ambties. Maar ik denk dat het goed gelukt is. Nu de uitvoering van al die plannen nog.....eitje!?ehm.
Vanaf deze plaats wil ik Birgit echt enorm bedanken voor het vele werk.
En natuurlijk ook onze eigen filmsterren. Wat leuk om samen zo'n filmpje te maken, moeten we gewoon vaker doen. Super.
De vakantie is inmiddels al achter de rug. Deze zomer heb ik samen met de kids en echtgenoot Suriname bezocht. Een aanrader echt geweldig. Brulapen, prachtige vlinders, korjalen, stilte, kleurrijke zonsondergang, heerlijk eten en easy going.
We zijn ook de binnenlanden in geweest en het is natuurlijk fantastisch om zo vanuit je bedje, onder de klamboeng vandaan, je hutje uit te lopen, trapje af en het water in te gaan. Lekker badderen in een meer of rivier tussen de visjes. Een paar uur electriciteit per dag en zeker geen internet, dus dit jaar geen vakantieverhalen voor het thuisfront. Wel spannend als je 's nachts toch even er uit moet. Zo donker en stil, enorme kikkers en een vogelspin boven de spiegel.
Overigens kunnen we best nog wat betekenen voor de kinderen van de binnenlanden. Ze spreken en lezen dezelfde taal als wij. Maar in de schooltjes die wij konden bezoeken was er bijna niets aan leesmateriaal. En computers zijn er natuurlijk al helemaal niet. Maar goed, die boeken, daar moet toch iets op te verzinnen zijn. Nog een klusje erbij lijkt me zo, moet een keer lukken.
woensdag 7 juli 2010
Wij hebben een missie.
Alweer een mooie avond, heerlijk weer zo in de avond. Het zijn ook wel wat rommelige weken, in aanloop naar de vakantie. Druk op het werk, warm op kantoor, veel activiteiten op de scholen, feestjes en veel, heel veel voetbal.
Bij A tot Z staat er nog veel in de steigers maar de structuur wordt enigzins zichtbaar. Een aantal A tot Z-ers met nieuwe taken komt langzaam en zeker in hun nieuwe rol. Leuk om te zien. Het blijft natuurlijk nog wel even zoeken naar de goede werkwijze, maar zolang er openheid blijft en goede feedback, komen we er wel.
Zelf heb ik maandag een prive-les gehad: timemanegment of beter gezegd: hoe organiseer je je werk. Catrien Floris is "Floororganizer" zocht proefkonijnen. Dus nou ik was wel een soort van uitdaging voor haar. Maar toch denk ik dat ik wat zaken heb geleerd en als ik gediciplineerd blijf werken, nou dan kan ik iedere dag om 17.00 uur naar huis (ehm). Er is kritisch gekeken naar mijn mailbox, de wijze van documenten opslaan, de dagindeling, het vele overleg etc. etc. Door de veelheid van dossiers ben ik altijd wel een notitie even aan het zoeken en zijn een aantal email berichten lost for ever. Ook vergeet ik weleens een afspraak "goed" in mijn agenda te zetten of hetgeen ik in mijn hoofd heb, te delen met het hoofd van Aniek.
Maar dames en heren, die tijden zijn voorbij..... nou in ieder geval de komende weken. Catrien komt nog eens kijken of ik het een beetje onder de knie heb gekregen.
Tja en dan dat voetbal. Wat een verdriet afgelopen vrijdag. Felipe mijn oudste zoon worstelt nog met dit Braziliaanse verlies en wenst de Nederlanders een stevig wedstrijdje Duits voetbal toe.
Uiteraard genieten wij thuis volop van het WK voetbal. Wat leuk als jouw land zover in het toernooi komt en zelfs kans maakt op de winst.
Van Marwijk praat als een echte leider; We hebben een missie, het team gelooft in die missie, iedereen heeft een belangrijke rol, en we komen waar we willen zijn.
Misschien geeft van Marwijk binnenkort ook wel privé-lessen en loop ik spoedig door de organisatie met de wijze woorden: Wij hebben een missie, niemand gelooft ons nog, maar wacht maar af, de Bibliotheek van A tot Z gaat voor de winst! Wij gaan ons doel bereiken.
En als we het dan goed doen komt het Koninklijk paar een keer op de thee.
Tijd dus om aan die duidelijke aansprekende en veelbelovende missie te gaan werken.
woensdag 30 juni 2010
Zomeravond
Natuurlijk ben ik voor Brazilie, dat is mijn plicht als moeder, mijn oudste zoon steunen! En bovendien, nou ja ik wil absoluut niet aanmatigend jegens Johan Cruijff zijn, maar die Brasil Boys, die voetballen toch echt SUPER. Wat een genot om naar te kijken.Onze Cruijff denkt daar anders over, die man is gewoon jaloers. Dus Ilja.... wij hier thuis op de Leur, in het Brabantse, kunnen vrijdag niet verliezen! Kijk ieder nadeel heeft zo zijn voordeel.
Ons uitje ligt al weer ruim een week achter ons. Zelf vond ik het bijzonder aangenaam en heb ik veel gelachen. Leuk om zo rond te fietsen en met de waterbus te gaan. En die vragen waren nou ook niet echt gemakkelijk. Nogmaals dank aan de organisatoren Birgit en Ingrid. Petje af.
Op dit moment zit ik in mijn tuin, bij te komen van de hitte van vandaag. In de verte oefent de carnavalsband van de Leur. "Het regent meters bier en Het is stil aan de overkant", zijn de liederen die zo af en toe naar mij toe golven. Het is heerlijk zo 's avonds in de tuin. De vogels zijn ook nog lekker wakker, de rozen ruiken zoet, een luchtballon zichtbaar aan de horizon, de klok van de kerktoren luidt zijn uren voorbij: een heerlijke zwoele zomeravond. Weer geen gerommel in de tuin want daar is het nu weer te warm voor.
Vandaag zijn voor de medewerkers van de bibliotheek A tot Z alle brieven op de bus gegaan die de eerdere voorlopige functieplaatsingen, definitief maakt.
Een hele klus met roosters, verschillende afspraken conform het sociaal plan etc. De reorganisatie is nu feitelijk afgerond, formeel gezien. Maar natuurlijk zijn er nog veel zaken die echt moeten starten, taken die worden overgedragen, werkplekken die moeten veranderen. Kortom na de vakantieperiode zal het een en ander pas echt "starten".
De volgende uitdagingen liggen al ongeduldig op ons te wachten:Opstellen van een strategisch meerjarenbeleid en de begroting voor de komende jaren.
Een klus die in 4 weken feitelijk geklaard moet zijn. Hoe? daar ga ik een nachtje op slapen want op deze wijze wordt het wel een erge krappe planning.
Zo hier en daar in de organisatie krijg ik te horen dat ik wat "onzichtbaar" ben.
Ik begrijp wat men bedoelt. De organisatie is groter geworden, het management is centraal in Dordrecht gestationeerd maar daardoor wel wat op afstand. Althans die indruk bestaat zeker. De managers Frontoffice en Backoffice hebben de verantwoordelijkheid in deze nieuwe organisatie,met de teams en medewerkers in gesprek te zijn. De organisatie van de dagelijkse gang van zaken, de begeleiding van projecten en de lokale ontwikkelingen, behoort tot de verantwoordelijkheid van deze managers. Van Joke en Luus dus. Mijn taak is om me te richten op de algemene leiding van de organisatie, de financiele kwesties, de verantwoording naar de gemeenten. Ik houdt me bezig met de contacten en opdrachten van de wethouders en onderhoud zoveel mogelijk contacten met andere organisaties waarmee we samen werken: Scholen, culturele instellingen, collega bibliotheken. Dat is dus een andere type invulling van directeurschap dan vele van jullie gewend zijn.
Maar uiteraard vind ik het ook heel belangrijk om in gesprek te blijven met de collega's in onze eigen vestigingen. Samen na te blijven denken over hoe we de zaken het beste kunnen organiseren of uitvoeren. Te luisteren naar wat men belangrijk of lastig vindt. Na de zomer zal ik dan ook, met enige regelmaat verschillende teams bezoeken. Eerder gaat helaas niet lukken, omdat de reorganisatie en de totale opstart van de Bibliotheek A tot Z, veel , heel veel tijd vergt. Maar langzaam maar zeker staan de fundamenten en wordt het tijd om echt te gaan bouwen.
En jullie weten het, mijn deur staat ook vaak open en een afspraak via Aniek is snel gemaakt.
Ons uitje ligt al weer ruim een week achter ons. Zelf vond ik het bijzonder aangenaam en heb ik veel gelachen. Leuk om zo rond te fietsen en met de waterbus te gaan. En die vragen waren nou ook niet echt gemakkelijk. Nogmaals dank aan de organisatoren Birgit en Ingrid. Petje af.
Op dit moment zit ik in mijn tuin, bij te komen van de hitte van vandaag. In de verte oefent de carnavalsband van de Leur. "Het regent meters bier en Het is stil aan de overkant", zijn de liederen die zo af en toe naar mij toe golven. Het is heerlijk zo 's avonds in de tuin. De vogels zijn ook nog lekker wakker, de rozen ruiken zoet, een luchtballon zichtbaar aan de horizon, de klok van de kerktoren luidt zijn uren voorbij: een heerlijke zwoele zomeravond. Weer geen gerommel in de tuin want daar is het nu weer te warm voor.
Vandaag zijn voor de medewerkers van de bibliotheek A tot Z alle brieven op de bus gegaan die de eerdere voorlopige functieplaatsingen, definitief maakt.
Een hele klus met roosters, verschillende afspraken conform het sociaal plan etc. De reorganisatie is nu feitelijk afgerond, formeel gezien. Maar natuurlijk zijn er nog veel zaken die echt moeten starten, taken die worden overgedragen, werkplekken die moeten veranderen. Kortom na de vakantieperiode zal het een en ander pas echt "starten".
De volgende uitdagingen liggen al ongeduldig op ons te wachten:Opstellen van een strategisch meerjarenbeleid en de begroting voor de komende jaren.
Een klus die in 4 weken feitelijk geklaard moet zijn. Hoe? daar ga ik een nachtje op slapen want op deze wijze wordt het wel een erge krappe planning.
Zo hier en daar in de organisatie krijg ik te horen dat ik wat "onzichtbaar" ben.
Ik begrijp wat men bedoelt. De organisatie is groter geworden, het management is centraal in Dordrecht gestationeerd maar daardoor wel wat op afstand. Althans die indruk bestaat zeker. De managers Frontoffice en Backoffice hebben de verantwoordelijkheid in deze nieuwe organisatie,met de teams en medewerkers in gesprek te zijn. De organisatie van de dagelijkse gang van zaken, de begeleiding van projecten en de lokale ontwikkelingen, behoort tot de verantwoordelijkheid van deze managers. Van Joke en Luus dus. Mijn taak is om me te richten op de algemene leiding van de organisatie, de financiele kwesties, de verantwoording naar de gemeenten. Ik houdt me bezig met de contacten en opdrachten van de wethouders en onderhoud zoveel mogelijk contacten met andere organisaties waarmee we samen werken: Scholen, culturele instellingen, collega bibliotheken. Dat is dus een andere type invulling van directeurschap dan vele van jullie gewend zijn.
Maar uiteraard vind ik het ook heel belangrijk om in gesprek te blijven met de collega's in onze eigen vestigingen. Samen na te blijven denken over hoe we de zaken het beste kunnen organiseren of uitvoeren. Te luisteren naar wat men belangrijk of lastig vindt. Na de zomer zal ik dan ook, met enige regelmaat verschillende teams bezoeken. Eerder gaat helaas niet lukken, omdat de reorganisatie en de totale opstart van de Bibliotheek A tot Z, veel , heel veel tijd vergt. Maar langzaam maar zeker staan de fundamenten en wordt het tijd om echt te gaan bouwen.
En jullie weten het, mijn deur staat ook vaak open en een afspraak via Aniek is snel gemaakt.
zondag 20 juni 2010
Just a perfect day
Wat een regenachtige dag, geen gescharrel in de tuin vandaag.Geen nood, binnen is genoeg te doen. Gewoon lekker de tijd nemen om rommelhoek-
jes op te ruimen, spinnenwebben weg te zuigen en oude spulletjes naar de kliko te verhuizen. Dat moet dan wel weer met enige tactiek gebeuren, want van mijn 3 huisgenoten mag eigenlijk nooit iets weg. Nog geen kromme spijker. Herkenbaar? Soms lukt het me iets bij het afval te zetten, kom ik een dag later thuis staat het weer keurig bij de andere rommel die ook bewaard wordt voor "je weet maar nooit"!
Hopelijk is het maandag de 21e juni een beetje droog als we met zijn allen op stap gaan. De weermannen kondigen voor eind deze week prachtig zomerweer aan. Heerlijk daar zijn we aan toe, ik althans.
De bibliotheekvestigingen zijn morgen de gehele dag gesloten voor ons publiek. Ik hoop dat onze klanten het ons niet kwalijk nemen dat we eens een dagje voor ons zelf nemen. Er is veel gebeurd de afgelopen maanden en met name de reorganisatie, de plaatsing van een ieder binnen deze "nieuwe" organisatie is achter de rug. Ik realiseer me dat dit niet voor iedereen hetgeen heeft gebracht waar men op had gehoopt. Het was en is misschien nog wel, een moeilijke tijd. Een duidelijk markeerpunt naar de toekomst toe. Maar dat betekent impliciet dat het ook met zich mee brengt dat er afscheid genomen moet worden, van wat was. Sommige van jullie gaan werken in een nieuw team, of starten in een totaal nieuwe functie. Andere gaan een opleiding starten of moeten juist hetgeen wat ze deden blijven doen..... maar dan toch anders en met andere collega's.
Op 21 juni nemen we een dag vrij om met zoveel mogelijk collega's terug te kijken, afscheid te nemen, naar de toekomst te kijken en kennis te maken met elkaar. Lekker ontspannen zonder een verhaal met een zwaar thema of een externe deskunige. Dames en heren geniet van deze dag, laat je lekker verwennen, jullie hebben het echt dubbel en dwars verdiend.
Tot de volgende
Ankie Kesseler
ps mijn avond kan niet meer stuk, nu is het 3-1 voor Brazilie. Wat een voetballers het lijken wel dansers op het veld. Wij waren een keer in Brasil toen het ook WK was, je wil niet meemaken hoe voetbal gek de Brazilianen zijn. Echt daar kunnen we in Nederland met al die oranje gekleurde huizen nog lang niet tegen op.
maandag 31 mei 2010
TEAMWORK
Het is weer een hele tijd geleden dat ik een berichtje op het weblog heb achter gelaten. Feitelijk om je dood te schamen, maar ja het is nou ook weer niet zo dat ik ergens in een hoekje lekker een boekje zit te lezen. Wat een enerverende maanden, zowel op het werk als thuis.
Ieder weekend ligt er weer een logistieke uitdaging op ons te wachten; hoe laat welke wedstrijd, wanneer kunnen we de boodschappen doen, de bedden verschonen en het gras maaien. 'Als jij nu Fedlin naar de voetbal brengt dan ga ik nog even naar mijn moeder, dan ga ik daarvoor ook wel even naar de super en neem jij bij de boer de kaas mee. Heeft Felipe de sleutel en broodjes mee? hoe laat is zijn wedstrijd? Want dan kan ik nog even naar hem gaan kijken'. Nou ik weet niet of het jullie bekend voorkomt, maar het is ieder weekend en heel geregel. De zonen doen het goed met de sport en ze vinden het allebei heel spannend in welk team zij volgend jaar geplaatst worden. De concurrentie is groot,de emoties onder de jeugdige sporters en tussen de trainers, lopen soms hoog op! Enneh, even tussen jullie en mij..... soms weet ik niet wie het spannender vindt, dat van die teamselectie, de jongens of hun vaders. Kijk ik vind sport leuk. Ik kan op het puntje van mijn stoel zitten bij het schaatsen de Olympische spelen, kijken naar het turnen en luisteren naar het geweldige commentaar van Ben de Graaf. Maar echt het ultieme sport-gen: dat mis ik. Die 3 jongens van mij die zijn hele dagen met elkaar in gesprek over de wedstrijden die zijn gespeeld en de acties van de scheidsrechters. Mijn aan- of afwezigheid wordt tijdens die gesprekken totaal niet opgemerkt.
Iedere keer als ik zo weer eens even de tijd neem om achterom te kijken, met rust te aanschouwen welk werk is verricht of welke ontwikkelingen hebben plaatsgevonden, moet ik tot de conclusie komen dat tussen werk en prive toch wel veel overeenkomsten te bespeuren zijn.
Ook binnen A tot Z hebben we een behoorlijke spannende tijd achter de rug en heeft de plaatsing in teams, heel wat stof doen opwaaien. De reorganisatie wat een proces, wat een energie voor alle partijen. Natuurlijk realiseer ik me dat nog niet iedereen het gevoel heeft dat "het" achter de rug is. Een aantal collega's is teleurgesteld en soms zelfs boos. Op onderdelen zijn een aantal problemen op te lossen, maar dat geldt niet voor alle situaties. Gewoon echt omdat het niet kan,of ook omdat er er een keuze gemaakt is door het managementteam waar iemand het erg mee oneens is. In die gevallen kun je dan wel terug vallen op de afspraken zoals het sociaal plan, maar als die regels zijn gerespecteerd en je blijft het niet eens met elkaar, dan is het natuurlijk best moeilijk.
Tegelijkertijd zijn er ook veel collega's die blij zijn met de plaatsing binnen een team of functie. En ook voor hen is het belangrijk om toch niet al te lang te wachten om de volgende stap in de toekomst te zetten.
En dan zijn we nog niet bijgekomen van al die interne commotie of de volgende zorg dient zich al weer aan. De bezuinigingen.... De discussie binnen de gemeente Ridderkerk is de afgelopen weken wel in een soort van stroomversnelling geraakt. Samen met Adri, Bart, Luus, Birgit heb ik heel wat uurtjes in Ridderkerk doorgebracht. Praten als brugman en samen goed nadenken hoe we de politiek kunnen overtuigen om niet al te rigoreus te gaan bezuinigen en om vooral heel goed naar onze arugementen te luisteren. Spannend we zijn er nog niet, maar we hebben inmiddels wel met iedere fractie goed kunnen praten. Gemeente Zwijndrecht heeft nu ook de bezuiniging aangekondigd. Dames en heren stroop je mouwen maar wat verder op, tijd voor het echte teamwerk!
Hieronder het team dat in Ridderkerk ten strijde trok, met daarnaast een foto van het voetbal team van mijn zoon; E3, die in Maastricht de 4e plaats won van de in totaal 42 teams.
Het kan dus allemaal. Wie van jullie weet een goede strijdkreet voor het team van de bibliotheek A tot Z?
Ieder weekend ligt er weer een logistieke uitdaging op ons te wachten; hoe laat welke wedstrijd, wanneer kunnen we de boodschappen doen, de bedden verschonen en het gras maaien. 'Als jij nu Fedlin naar de voetbal brengt dan ga ik nog even naar mijn moeder, dan ga ik daarvoor ook wel even naar de super en neem jij bij de boer de kaas mee. Heeft Felipe de sleutel en broodjes mee? hoe laat is zijn wedstrijd? Want dan kan ik nog even naar hem gaan kijken'. Nou ik weet niet of het jullie bekend voorkomt, maar het is ieder weekend en heel geregel. De zonen doen het goed met de sport en ze vinden het allebei heel spannend in welk team zij volgend jaar geplaatst worden. De concurrentie is groot,de emoties onder de jeugdige sporters en tussen de trainers, lopen soms hoog op! Enneh, even tussen jullie en mij..... soms weet ik niet wie het spannender vindt, dat van die teamselectie, de jongens of hun vaders. Kijk ik vind sport leuk. Ik kan op het puntje van mijn stoel zitten bij het schaatsen de Olympische spelen, kijken naar het turnen en luisteren naar het geweldige commentaar van Ben de Graaf. Maar echt het ultieme sport-gen: dat mis ik. Die 3 jongens van mij die zijn hele dagen met elkaar in gesprek over de wedstrijden die zijn gespeeld en de acties van de scheidsrechters. Mijn aan- of afwezigheid wordt tijdens die gesprekken totaal niet opgemerkt.
Iedere keer als ik zo weer eens even de tijd neem om achterom te kijken, met rust te aanschouwen welk werk is verricht of welke ontwikkelingen hebben plaatsgevonden, moet ik tot de conclusie komen dat tussen werk en prive toch wel veel overeenkomsten te bespeuren zijn.
Ook binnen A tot Z hebben we een behoorlijke spannende tijd achter de rug en heeft de plaatsing in teams, heel wat stof doen opwaaien. De reorganisatie wat een proces, wat een energie voor alle partijen. Natuurlijk realiseer ik me dat nog niet iedereen het gevoel heeft dat "het" achter de rug is. Een aantal collega's is teleurgesteld en soms zelfs boos. Op onderdelen zijn een aantal problemen op te lossen, maar dat geldt niet voor alle situaties. Gewoon echt omdat het niet kan,of ook omdat er er een keuze gemaakt is door het managementteam waar iemand het erg mee oneens is. In die gevallen kun je dan wel terug vallen op de afspraken zoals het sociaal plan, maar als die regels zijn gerespecteerd en je blijft het niet eens met elkaar, dan is het natuurlijk best moeilijk.
Tegelijkertijd zijn er ook veel collega's die blij zijn met de plaatsing binnen een team of functie. En ook voor hen is het belangrijk om toch niet al te lang te wachten om de volgende stap in de toekomst te zetten.
En dan zijn we nog niet bijgekomen van al die interne commotie of de volgende zorg dient zich al weer aan. De bezuinigingen.... De discussie binnen de gemeente Ridderkerk is de afgelopen weken wel in een soort van stroomversnelling geraakt. Samen met Adri, Bart, Luus, Birgit heb ik heel wat uurtjes in Ridderkerk doorgebracht. Praten als brugman en samen goed nadenken hoe we de politiek kunnen overtuigen om niet al te rigoreus te gaan bezuinigen en om vooral heel goed naar onze arugementen te luisteren. Spannend we zijn er nog niet, maar we hebben inmiddels wel met iedere fractie goed kunnen praten. Gemeente Zwijndrecht heeft nu ook de bezuiniging aangekondigd. Dames en heren stroop je mouwen maar wat verder op, tijd voor het echte teamwerk!
Hieronder het team dat in Ridderkerk ten strijde trok, met daarnaast een foto van het voetbal team van mijn zoon; E3, die in Maastricht de 4e plaats won van de in totaal 42 teams.
Het kan dus allemaal. Wie van jullie weet een goede strijdkreet voor het team van de bibliotheek A tot Z?
zondag 21 maart 2010
Het is zondagavond 18 maart. De werkweken vliegen voorbij en voor de weekenden geldt hetzelfde principe. Het voorjaar begint zich nu echt aan te dienen en dat vind ik HEERLIJK.
Het is langer licht, de wereld wordt weer wat groener, er is een zacht windje en de lakens ruiken lekker omdat ze buiten gedroogd kunnen worden. Wat zit het geluk toch vaak in kleine dingen.
Goed te zien dat een grote groep mensen zich enthousiast op de cursus 23 dingen stort. Ik "start"voor de derde keer en ben voor jullie dus een slecht voorbeeld. Maar goed, drie keer is scheepsrecht, een spreekwoord dat ook meer van toepassing is op Zuid-Holland dan op West Brabant, hier rijd ik dagelijks allerlei bruggen over en zie ik steeds machtige schepen in de haven liggen.
De reorganisatie is nu echt van start, de functiebeschrijvingen, de waardering
( welke functie in welke salarisschaal), de gesprekken. Het tempo zit er goed in!
Maar na al die jaren van voorbereiding en uitstel wordt het nu toch echt tijd voor duidelijkheid. Met een open mind ga ik vanaf morgen de komende 2 weken met bijna 20 mensen in gesprek over hun ambities, wensen, vragen en misschien wel hun onzekerheden. Een goede manier om nog meer mensen te leren kennen, en samen met de andere managementleden zullen we zeker veel aan deze gesprekken hebben, bij het afronden van de reorganisatie.
Maar de wereld om ons heen draait ook door. Dus mocht ik met een aantal directies van bibliotheken uit Noord -en Zuidholland nadenken over de toekomst van Probiblio. Wat zijn onze wensen als het gaat om de opdrachten die Probilbio vanaf 2011 voor het biliotheekwerk op zich zou moeten nemen. Boeiend en constructief. De bijeenkomst was in Volendam ( zie foto). Een prachtig stukje Nederland vol met voornamelijk Japanners.
tot de volgende
Ankie
maandag 8 maart 2010
Voor wie start met 23 dingen...
Kom ik daar toch mijn "oud" collega tegen op you tube.
Kijk en geniet mee, een hart onder de riem voor wie start met 23 dingen.
Tot de volgende Ankie
Kijk en geniet mee, een hart onder de riem voor wie start met 23 dingen.
Tot de volgende Ankie
zondag 7 maart 2010
Kloosterleven
Afgelopen week is het managementteam vertrokken naar een klooster. Gelukkig maar voor een paar dagen en gelukkig ook, was deze Volksabdij niet meer in gebruik als spartaans woon -en werkverblijf, maar als conferentieoord. De kamers, de ramen, het uitzicht, de trappen en gangen, de eetzaal, alles ademde de sfeer van wat er ooit was.
Deze Volksabdij bevindt zich ergens tussen Woensdrecht en Ossendrecht ( West-Brabant), midden in de bossen, dus lekker stil en 'snachts, goed donker.
In ieder geval een uitstekende locatie om elkaar eens diep in de ogen te kijken, stevig van gedachten te wisselen en hardop na te denken. Om vervolgens ons uit te spreken over de toekomst van de bibliotheek A tot Z en de bijdragen die wij daar aan gaan leveren.
Wat ligt allemaal voor ons. Welke zaken zijn randvoorwaardelijk voor een geslaagde toekomst van onze kersverse bibliotheekorganisatie. Ook hebben we veel tijd besteed aan het "hoe". Dus met welke middelen willen we de doelen bereiken, wat betekent dit voor ons in de rol als leidinggevenden of die van vertegenwoordigers van de organisatie. Wat betekent dat voor een goede rolverdeling binnen het MT.
Om goed samen te werken in deze hectische en spannende tijd, moet je elkaar beter leren kennen, begrijpen wat je mt-collega belangrijk vindt en waarom.
En natuurlijk zijn we ook practisch bezig geweest; gewoon een planning maken voor de realisatie van het meerjarenplan, de begroting en de verslaglegging naar de gemeenten en de Raad van Toezicht. Kortom veel gedaan in 2 dagen, in deze serene omgeving. Naast het verlangend naar de toekomst kijken zijn we ook met onze voeten op de vloer gebleven.
Morgenvroeg, maandag 8 maart, een tweede bijeenkomst om vragen te stellen over de reorganisatie en alles wat daarbij komt kijken. Alle functiebeschrijvingen zijn nu bekend en rondgestuurd. Vanaf 22 maart begint de belangstellingsregistratie en een krappe maand later moeten we besluiten nemen; wie welke functie op welke locatie en waarom. Spannend voor iedereen.
Hieronder een filmpje dat Kim ( Ridderkerk) al op haar blog had staan maar gezien het recente kloosterleven van het MT wel aardig is om ook op deze plek te laten zien.
Vast niet nieuw maar het blijft lachen.
Tot de volgende
Ankie
Deze Volksabdij bevindt zich ergens tussen Woensdrecht en Ossendrecht ( West-Brabant), midden in de bossen, dus lekker stil en 'snachts, goed donker.
In ieder geval een uitstekende locatie om elkaar eens diep in de ogen te kijken, stevig van gedachten te wisselen en hardop na te denken. Om vervolgens ons uit te spreken over de toekomst van de bibliotheek A tot Z en de bijdragen die wij daar aan gaan leveren.
Wat ligt allemaal voor ons. Welke zaken zijn randvoorwaardelijk voor een geslaagde toekomst van onze kersverse bibliotheekorganisatie. Ook hebben we veel tijd besteed aan het "hoe". Dus met welke middelen willen we de doelen bereiken, wat betekent dit voor ons in de rol als leidinggevenden of die van vertegenwoordigers van de organisatie. Wat betekent dat voor een goede rolverdeling binnen het MT.
Om goed samen te werken in deze hectische en spannende tijd, moet je elkaar beter leren kennen, begrijpen wat je mt-collega belangrijk vindt en waarom.
En natuurlijk zijn we ook practisch bezig geweest; gewoon een planning maken voor de realisatie van het meerjarenplan, de begroting en de verslaglegging naar de gemeenten en de Raad van Toezicht. Kortom veel gedaan in 2 dagen, in deze serene omgeving. Naast het verlangend naar de toekomst kijken zijn we ook met onze voeten op de vloer gebleven.
Morgenvroeg, maandag 8 maart, een tweede bijeenkomst om vragen te stellen over de reorganisatie en alles wat daarbij komt kijken. Alle functiebeschrijvingen zijn nu bekend en rondgestuurd. Vanaf 22 maart begint de belangstellingsregistratie en een krappe maand later moeten we besluiten nemen; wie welke functie op welke locatie en waarom. Spannend voor iedereen.
Hieronder een filmpje dat Kim ( Ridderkerk) al op haar blog had staan maar gezien het recente kloosterleven van het MT wel aardig is om ook op deze plek te laten zien.
Vast niet nieuw maar het blijft lachen.
Tot de volgende
Ankie
donderdag 25 februari 2010
maandag 22 februari 2010
Formatie, Fusie en Kwerken.
Terug van een heerlijke "zonnige" vakantie, ben ik de berg weer afgedaald,
naar de werkelijkheid.
Heerlijk zo'n weekje, dat gun je iedereen. Veel sneeuw, zon, ligstoel op de piste en bijna de hele dag naar de kinderen kijken die na veel oefenen en doorzetten op het einde van de week de berg af snowboarden. Wat een kanjers!
Maar goed gewoon weer aan het werk en gelukkig doe ik dat ook nog steeds met veel plezier en valt het erg mee om de "knop" om te zetten.
Er ligt een berg werk: de reorganisatie, nog veel zaken die goed bekeken en nader uitgewerkt moeten worden. Het verdient allemaal 100% de aandacht en die ga ik er uiteraard aan geven.
Ik was op zoek naar een leuk filmpje en zocht binnen You Tube op "formatie". Dom natuurlijk wat tja daar kwamen Bos en Balkenende weer voorbij. Geen goed plan.
Het woord reorganisatie leverde tal van serieus kijkende mensen op, achter een bureau of voor een scherm waar ze iets op presenteerden. En toen kwam toch daar in eens de fusie tussen de bibliotheken Waalwijk en Midden Brabant te voorschijn. Zij zijn ook per januari gefuseerd.
Vandaag in de keuken van de nieuwe centrale hebben we een nieuw werkwoord bedacht.Zo op rond de klok van vier drinken daar een paar dames een kop thee of wat anders, voordat ze de uitleen weer in gaan. Zo af en toe komt er veel geluid uit dat keukentje. Op zijn Brabants "gezellig gekwek". Nee zeiden de dames, wij zijn niet aan het kwekken maar aan het werken! oke kwerken dan.
tot de volgende,
Ankie
naar de werkelijkheid.
Heerlijk zo'n weekje, dat gun je iedereen. Veel sneeuw, zon, ligstoel op de piste en bijna de hele dag naar de kinderen kijken die na veel oefenen en doorzetten op het einde van de week de berg af snowboarden. Wat een kanjers!
Maar goed gewoon weer aan het werk en gelukkig doe ik dat ook nog steeds met veel plezier en valt het erg mee om de "knop" om te zetten.
Er ligt een berg werk: de reorganisatie, nog veel zaken die goed bekeken en nader uitgewerkt moeten worden. Het verdient allemaal 100% de aandacht en die ga ik er uiteraard aan geven.
Ik was op zoek naar een leuk filmpje en zocht binnen You Tube op "formatie". Dom natuurlijk wat tja daar kwamen Bos en Balkenende weer voorbij. Geen goed plan.
Het woord reorganisatie leverde tal van serieus kijkende mensen op, achter een bureau of voor een scherm waar ze iets op presenteerden. En toen kwam toch daar in eens de fusie tussen de bibliotheken Waalwijk en Midden Brabant te voorschijn. Zij zijn ook per januari gefuseerd.
Vandaag in de keuken van de nieuwe centrale hebben we een nieuw werkwoord bedacht.Zo op rond de klok van vier drinken daar een paar dames een kop thee of wat anders, voordat ze de uitleen weer in gaan. Zo af en toe komt er veel geluid uit dat keukentje. Op zijn Brabants "gezellig gekwek". Nee zeiden de dames, wij zijn niet aan het kwekken maar aan het werken! oke kwerken dan.
tot de volgende,
Ankie
vrijdag 12 februari 2010
We starten weer..... maar eerst vakantie
Hallo allemaal,
Het is lang geleden dat ik weer op wat op het weblog heb laten "horen". Maar goed nu even snel dan toch. Dat ben ik overigens toch van plan, steeds een kort berichtje, mededeling, opmerkelijkheid. En als ik iets meer tijd heb of juist vind dat ik iets goed moet vertellen of uitleggen, dan neem ik wel wat meer tijd. Maar gezien alle drukte lukt het me niet veel tijd te nemen voor het weblog, terwijl ik toch wat te vertellen heb of wil delen met jullie en een ieder wel een berichtje verwacht.
Nou weer een heel verhaal, excuus.
Over een paar uur vertrek ik op vakantie. Dus tijd om te gaan slapen, mijn dagen zijn altijd te kort maar deze dag was dat helemaal. We gaan een weekje naar de sneeuw, maar ik moet ook eerlijk bekennen dat ik dit jaar wel genoeg sneeuw heb gezien. Ik ga ook niet skieen , de kinderen wel en manlief, maar ik ga langlaufen, langslapen, langlezen en lang van de rust genieten. Heerlijk.
Toch vandaag nog heel wat zaken kunnen voorbereiden voor de reorganisatie die toch echt gaat starten. Wat een werk en we zullen er met elkaar nog wel de nodige keren over praten. Wat vinden jullie toch nog een personeelsbijeenkomst plannen? Of gewoon in groepjes uitleg geven, dat kan ook. Jullie horen het nog, maar laat je menig maar horen.
En dan dat smoelenboek, ik heb al een exemplaar thuis natuurlijk. Mijn zonen zitten er heerlijk doorheen te bladeren. En toen dacht ik; wat lopen we mee in de trend, want naast dit smoelenboek, liggen de stapels voetbalplaatjes van de AH en Super de Boer ( met lokale elftallen). Ook wij passen in het blikje van zoonlief.
Voor mij dit jaar geen carnaval, voor diegenen die zich wel in de leutmassa storten, veel plezier en voor de anderen ook een fijne week.
Alaaf dan toch maar, carnavalsbloed verdwijnt niet zomaar.
Ankie
Het is lang geleden dat ik weer op wat op het weblog heb laten "horen". Maar goed nu even snel dan toch. Dat ben ik overigens toch van plan, steeds een kort berichtje, mededeling, opmerkelijkheid. En als ik iets meer tijd heb of juist vind dat ik iets goed moet vertellen of uitleggen, dan neem ik wel wat meer tijd. Maar gezien alle drukte lukt het me niet veel tijd te nemen voor het weblog, terwijl ik toch wat te vertellen heb of wil delen met jullie en een ieder wel een berichtje verwacht.
Nou weer een heel verhaal, excuus.
Over een paar uur vertrek ik op vakantie. Dus tijd om te gaan slapen, mijn dagen zijn altijd te kort maar deze dag was dat helemaal. We gaan een weekje naar de sneeuw, maar ik moet ook eerlijk bekennen dat ik dit jaar wel genoeg sneeuw heb gezien. Ik ga ook niet skieen , de kinderen wel en manlief, maar ik ga langlaufen, langslapen, langlezen en lang van de rust genieten. Heerlijk.
Toch vandaag nog heel wat zaken kunnen voorbereiden voor de reorganisatie die toch echt gaat starten. Wat een werk en we zullen er met elkaar nog wel de nodige keren over praten. Wat vinden jullie toch nog een personeelsbijeenkomst plannen? Of gewoon in groepjes uitleg geven, dat kan ook. Jullie horen het nog, maar laat je menig maar horen.
En dan dat smoelenboek, ik heb al een exemplaar thuis natuurlijk. Mijn zonen zitten er heerlijk doorheen te bladeren. En toen dacht ik; wat lopen we mee in de trend, want naast dit smoelenboek, liggen de stapels voetbalplaatjes van de AH en Super de Boer ( met lokale elftallen). Ook wij passen in het blikje van zoonlief.
Voor mij dit jaar geen carnaval, voor diegenen die zich wel in de leutmassa storten, veel plezier en voor de anderen ook een fijne week.
Alaaf dan toch maar, carnavalsbloed verdwijnt niet zomaar.
Ankie
Abonneren op:
Posts (Atom)
