vrijdag 11 december 2009

Gerdientje

Vrijdagavond bijna 20.00 uur en er is rust in huis.... Na een oorverdovend bezoek van twee vriendjes van Fedlin, onze jongste zoon, en het commentaar, op bijna alles, door onze oudste zoon ( wat wil je, 13 jaar), is het nu rustig. De oudste is naar de hockeytraining, de jongste met vriendjes naar de wijkdisco op hun school.
Wat een rust, wat een stilte en wat moet ik nu toch doen.. help! Even helemaal geen plannen, geen zaken die nu onmiddelijk afmoeten, even een leeg hoofd na een aantal hele drukke weken. Ik heb zojuist even op de bank gezeten met het wel 10 opties in mijn hoofd om, nu ik toch een uurtje over heb, te gaan doen. Maar ik heb besloten het maar eens even zo te laten. Gewoon even niets, nou ja aan het weblog werken.

Wat hebben we flink doorgeploeterd deze weken. En wat komt de enige echte fusie datum dichtbij!. Vacatures zijn er, profielen, personeelsbijeenkomst alweer achter de rug.
De interne begroting voor 2010 is af en goedgekeurd door de Raad van Toezicht, het personeelsregistratiesysteem wordt gevuld en is bijna klaar. Het is voor mij bijna niet bij te houden, maar toch heb ik wel een soort van tevreden gevoel.
Oke, er moet nog heel veel. Tijdens de personeelsbijeenkomst bleken nog wat zaken niet duidelijk omtrent de tarieven en er is nog wat meer tijd nodig om zaken als ARBO, bankrekeningnummer etc. te regelen. Maar toch hoeven we niet ontevreden te zijn. Aanstaande maandag gaan we met een club mensen de agenda voor 2010 opstellen en bespreken; welke activteiten en projecten, met wie en hoe dan en wanneer moet wat af. Dat soort vragen. Het zal wel even een worsteling zijn, maar ik geef je op een briefje dat we aan het eind van die dag weer meer zicht hebben op de horizon die voor ons ligt.

Gemeente Zwijndrecht wil, de opdracht die ze bij de bibliotheek voor de komende jaren willen wegleggen, samen met ons goed formuleren. Fijn dat men hier het strategisch partnership oppakt. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst, die toch wat onzeker is( de gemeentefondsen worden in 2011 geconfronteerd met bezuinigingen).
In Alblasserdam is vanaf 4 december de selfservice operationeel, het ziet er goed uit en het werkt best goed, het publiek is enthousiast.
In Ridderkerk wil men op 14 december een intentieverklaring ondertekenen voor een brede school project in de wijk Bolnes, de bibliotheek wordt van harte betrokken.
En in Dordrecht is er nu een Kerstmarkt voor de deur van de bieb dus ik ben benieuwd hoe druk het is. Je kan de stad met de auto niet in of uit.In Crabbenhof is het intiatief van de wijkuniversiteit nu echt van start, er is iemand in de rol van coordinator aangesteld in nauwe samenwerking met de alle betrokken partijen in deze wijk. Weer een mijlpaal.

En dan die maandagochtend, met Gerdientje en haar slungelige lijf. Die Gerdientje is gewoon Wendy Konijnendijk, geboren in Oud Beijerland, werkzaam eerst voor Zevenbergen en Klundert en nu bij bibliotheek VANnU als projectmanager. Maar al vele vele jaren heel actief in het amateurtoneel waar ze grenzeloos veel tijd aan besteed.
Je kunt je voorstellen dat ik met Wendy, die ik al wel bijna 22 jaar tegen kom binnen het Brabants bibliotheekwerk, in verschillende rollen, al heel wat afgelachen heb. Soms was het beter dat wij elkaar, tijdens een vergadering of zo, beter maar even niet aankeken!
Dus Gerdientje is gewoon een collega van jullie, wat hebben wij een talent in de branche!

Tot de volgende, dan weer met een plaatje of filmpje nu even geen leuk idee!
Ankie

dinsdag 1 december 2009

Biblioburro

Alweer een week voorbij, de tijdklok tikt door maar frustrerend genoeg sta ik met regelmaat stil, op de Moerdijkbrug.

Wat een verkeer en soms is er gewoon file omdat ze de snelheid controleren, het moet niet gekker worden.
Nou ja, dat geeft me dan weer tijd om na te denken of iemand te bellen. Dit weekend waaide het wel erg hard om 10 km hard te lopen, dat heb ik nog maar een weekje uitgesteld. In plaats daarvan heb ik de wedstrijden van mijn zoons vol trots bekeken in de stromende regen en hagel. Die "arme" jongens. Maar de oudste won met hockey met 18-0, dus die heeft de regen niet eens gevoeld. Het verlies van de jongste werd met dapperheid gedragen.

De Wave is inmiddels verschenen voor de 3e keer. Ik hoop van harte dat de informatie duidelijk is. Als dat niet zo is horen we dat natuurlijk graag ( anders ook hoor).
De vacatures voor de managers Frontoffice en Backoffice zijn opengesteld. Toch echt een eerste stap om de organisatie verder te bouwen. Spannend allemaal. Vandaag heeft het fusiebureau de personeelsbijeenkomst op 7 december voorbereid. Wij hopen natuurlijk weer op een grote opkomst en wat fijn dat we welkom zijn in vestiging Walburg in Zwijndrecht.

De eerste vooruitblik op de nieuwe Website, de folders, de brieven naar de leden. Het is vorige week allemaal de deur uitgegaan. Er is echt door heel wat mensen hard gewerkt en doorgeduwd om de klus voor elkaar te krijgen. Applaus vanaf deze plaats.

Zoals al gezegd, de dagen zitten knarsend vol, de tijd vliegt, maar ik kom niet echt veel de deur uit. Dat heeft allemaal te maken met de voorbereidende werkzaamheden. Daar heb ik niet zo last van, maar ja ik kan jullie nog niet zoveel vertellen over de dingen die ik zo mee maak in mijn werkweken. Ik denk dat het vertellen over het plussen en minnen binnen de begrotingen, niet zo interessant is voor een weblog. Toch wil ik best melden dat ik me wat zorgen maak over de financiele middelen. We zullen op vele fronten creatieve oplossingen moeten vinden. Maar als ik de komende maanden wat vaker in de file sta, bedenk ik ondertussen vast wel een keer een oplossing voor iets. Ik neem aan dat jullie ook allemaal wel eens en momentje hebben om voor onze bilbiotheek het "ei van Columbus" te vinden. Ik nodig jullie van harte uit in ieder geval.

Over Columbus gesproken: Columbia, en de Biblio-burro, ooit van gehoord? Het is fantastisch en ontroerend. Kijk maar op het filmpje. Is weer eens iets anders dan de digitale bibliotheek, klantsegmentatie, marktonderzoek en functiehuizen. Kijk en geniet, het laat je biebhart weer wat harder kloppen.




Tot de volgende,

Ankie

woensdag 21 oktober 2009

Meters maken.....


Eindelijk weer een berichtje op mijn weblog, ondanks alle goede voornemens, is het lastig er tijd voor te vinden. Maar de komende tijd zal ik toch echt vaker tijd maken voor een berichtje, filmpje, goede tip, anekdote of wat dan ook: beloofd!


Met het voornemen om met regelmaat een rondje hard te lopen en voor Kerstmis 10 km af te kunnen leggen, ben ik aardig op weg. Een vriendin wees me op een site: http://www.afstandmeten.nl/. Met behulp hiervan kun je goed nameten wat je gelopen hebt en ook zien welk rondje gelopen moet worden, vanuit mijn huis, om 10 km af te leggen. Dit heb ik zojuist uitgezocht, maar dat was wel even schrikken. Ik loop nog geen 8 km tot nu toe! O o wat een teleurstelling. Maar goed aan de andere kant heb ik een geweldig mooie route in de buurt van ons huis gevonden en dus ook gelopen. Via een polderweg, naar de "verloren hoek" door een bos, over een prachtig fietspad, achter boerderijen langs, via het Liesbos naar huis. Zo afwisselend, heerlijk. Maar goed nog lang niet de afstand die ik voor ogen had. Volgende week, als de weergoden het toe laten, ga ik 10 km lopen al ga ik er 1.5 uur over doen!


Er is wel een vergelijking te maken tussen mijn ambitie 10 km te kunnen lopen en de voorbereiding van de fusie plus de bijbehorende reorganisatie. We hebben een aantal doelen voor ogen die voor Kerst toch zeker bereikt moeten zijn. Door meerdere mensen wordt er achter de schermen hard gewerkt om alles voor elkaar te krijgen: meters worden afgelegd en zo af en toe zijn we er van buiten adem. Maar het is nog niet genoeg! Er is nog niet af wat af moet, de route naar het einddoel is ook nog niet volledig uitgestippeld en gemeten. En dat voelt dus wat ongemakkelijk. Echt, we kunnen best tevreden zijn met de zaken die we al voor elkaar hebben; de huisstijl, de tarievenfolders, de communicatieroute richting onze leden. Het bouwen aan de website vordert gestaag en de notaris heeft ook alle spullen in handen om de 4 bibliotheekstichtingen naar de fusiedatum te loodsen. Tegelijkertijd wordt er gewerkt aan de opzet van een nieuwe personeelsadministratie en de overdracht van de financiele administratie.Afspraken over personeelsregels ( ziekmelden, vrij vragen, extra regelingen) worden op een rij gezet.


Maar er is nog veel niet gedaan en er zijn nog veel zaken onduidelijk. Dat betreft met name de positie van de medewerkers na de jaarwisseling. "Wat gaat wie doen en wanneer gaat mijn werk wel of niet veranderen".


Waar staan we nu dan wel:


De projectgroep ( directies van ded 4 bibliotheken) hebben tot 2 keer toe gesproken over het "functiehuis". Dit functiehuis bestaat uit functies waaruit de nieuwe organisatie wordt opgebouwd. Dus welke functies hebben we nodig in de frontoffice, welke in de backoffice en hoe vormt het met elkaar een logisch geheel. Maandag 23 november hebben we een laatste bespreking en zijn we redelijk rond. Vervolgens worden op dit moment ook een aantal functieprofielen verder uitgewerkt en gewogen binnen de FUWA. Het betreft de functies van de nieuwe MT leden, manager frontoffice en manager backoffice. Ook die van teamleider is nu al weer verder uitgewerkt. Graag willen we deze week de functieprofielen afronden van projectmanager en stafleden HRM en Marketing. Binnen het organisatieschema wordt naast de stafafdeling ruimte gemaakt voor projectmanagement. Formatieruimte om organisatieoverstijgende projecten zo snel mogelijk op te pakken. Denk hierbij aan beleid voor brede scholen, huisvestingsprojecten, schoolaanbod etc. Natuurlijk werkt zo'n projectmanager met dit soort projecten nauw samen met verschillende deskundigen binnen de organisatie.


Eind deze week wil ik de vacature voor de twee MT leden openstellen. Het plaatsingsplan wordt deze week afgerond, zodat we daar met iedereen binnen de organisatie over kunnen gaan praten. Het plaatsingsplan geeft een beeld over de uitwisselbaarheid van functies, dus het geeft een goed overzicht van de mogelijkheden en dit plan laat ook zien dat (lang) niet alles zal veranderen. Het zegt nog niets over iemand persoonlijk. Dat komt in 2010. Birgit staat in de startblokken om de komende week een korte Wave de deur uit te doen, waarin jullie meer zicht krijgen op de route die we de komende weken gaan afleggen. Ik denk wel dat het in figuurlijke zin, de komende weken heel wat kilometers moeten afleggen, er zal veel van ieders conditie gevergd worden. Maar zo af en toe goed met "de kop in de wind" en gebruik maken van de wind in de rug, komen we er zeker en vast.


Tot de volgende


Ankie














dinsdag 13 oktober 2009

We don't hangout on the same places anymore....

Het eerste 'blog' is in de lucht, nu doorzetten, beloofd is beloofd. Dus tijd maken en er even voor gaan zitten: de gebeurtenissen van de afgelopen dagen op een rij zetten en bedenken wat leuk is om met jullie te delen.
Het wekelijks schrijven van mijn weblog zit nog niet in "mijn systeem", als ik al zou mogen zeggen dat ik over een systeem beschik. Het mooie is dat ik de afgelopen weken meer goede voornemens heb gemaakt die wel geheel verschillend van aard zijn, maar wat doorzettingsvermogen en grensverlegen betreft, veel op elkaar lijken.
Ik ben gestart met tijd voor mezelf te maken, door minimaal 4 keer per week minstens 5 km te hardlopen. Nou echt "hard" lopen is het niet maar,nu zo na 6 weken, begint het wel ergens op te lijken. Het lukt me zelfs om zo af en toe al een afstand van 8 km af te leggen.

Terug na afgelopen weken; de dagen volgen elkaar op in een sneltreinvaart! Wat zijn we, met een inmiddels grote groep mensen, aan het doorduwen, aan het hollen en rennen. Er moet nog veel gedaan worden. Met de dag wordt daardoor de fusie, of beter gezegd, bibliotheek [a-z], concreter. Maar als je een onderdeel oppakt om nader uit te werken, blijkt dat er weer heel wat andere zaken niet ongemoeid kunnen blijven. Het zogenaamde domino effect. We proberen natuurlijk wel te voorkomen dat een heel veld met steentjes tegelijkertijd omvalt.
Leerzaam allemaal, dat is het zeker. Je wordt gewoon iedere dag geconfronteerd met het feit dat binnen een organisatie je verschillende teams nodig hebt voor het beste resultaat. Kijk en dat is wel ingewikkeld, maar ik ervaar dat altijd weer als bijzonder leuk. Samen de klus klaren en komen tot een goed resultaat.

Vandaag hebben we een concrete start gemaakt met de nieuwsbrief voor medewerkers. Dames en heren nog even geduld, maar begin volgende week zal de eerste digitale nieuwsbrief verzonden worden.
Ook is er een definitief besluit genomen over de website. Een werkgroep had daar voor de zomer al het nodige werk aan verricht, maar nu kunnen we dan ook door. Het probleem is wel dat we een bureau moeten vinden dat ons helpt met de vormgeving.
Maar na veelbelovenden gesprekken vandaag, samen de hersens kraken met zowel de website mensen als de communicatiemensen, denk ik wel dat we daar snel mee verder kunnen.

Feitelijk ben ik met verschillende mensen de afgelopen week veel in gesprek geweest over onze ´klant´. Wie zijn die klanten, hoe bereiken we ze, wat mogen we ze aanbieden, want moeten we vooral laten. Samen met Jacqueline Parel, ben ik door Dordrecht gefietst(tja dan kun je 8 km lopen, maar dat wil niet zeggen dat je deze vrouw op de fiets kan bijhouden!). We hebben alle vestigingen in Dordrecht bezocht. Leuk om te merken hoe de medewerkers nadenken over hun specifieke klant, hun wijk.

Ook zijn we met een aantal mensen naar een zogenaamde "roadshow" in Rotterdam gegaan. Tijdens deze bijeenkomst werd tekst en uitleg gegeven over het nieuwe bibliotheek beeldmerk. Groningen en Overijssel deelden hun ervaringen over hun uitwerking van het zogenaamde "winkelconcept". We komen er bij jullie in 2010 zeker op terug. Want het loont echt de moeite om vanuit de vraag van de klant, de wensen die er leven, na te denken over de wijze waarop de bibliotheken het beste hun collecties kunnen presenteren en hun ruimtes kunnen inrichten.

Op You Tube vond ik een leuk filmpje over de klant en de adverteerder. Het liep niet goed af tussen die twee! Kijk maar even:



We denken wel vaak dat we onze klant goed kennen, maar voelt deze zich nog wel thuis bij ons, of serieus genomen? Deze klant in het filmpje, wilde nog de moeite nemen om het uit te leggen. Maar de klanten die niet ( meer) komen, daar weten we nog minder van. Nou zo als in het filmpje moet het niet, dat is duidelijk. De komende tijd zullen we vaak praten over de klant van de bibliotheek, maar hopelijk zullen we ook met de klant praten. Deze 'consumer' zegt letterlijk: Ik ben veranderd. En daar waar ik ben of wil zijn, daar kom ik jou niet tegen. Oei dat doet zeer..... moeten wij zien te voorkomen.

Tot de volgende
Ankie Kesseler

maandag 28 september 2009

We zijn gestart.

Op 1 januari 2010 moet Bibliotheek [a-z] een feit zijn. De fusie tussen de 4 bibliotheken ( Alblasserdam, Dordrecht, Ridderkerk en Zwijndrecht) is dan, in ieder geval voor de "buitenwacht", gerealiseerd. Achter de schermen begint het echte werk dan pas eigenlijk echt.

Het in elkaar schuiven van 4 organisaties is een kunstje dat al vaker is vertoond, daar gaat het niet om. Maar vanzelf gaat het niet! Het wordt hier en daar passen en meten, laveren, sprinten, even stilstaan, doorgaan en inhalen. De komenden maanden zullen we met elkaar deze klus moeten klaren. Ik heb er in ieder geval veel zin in. Al zijn er natuurlijk ook nog een aantal zaken die niet zo eenvoudig zijn en waar ik echt nog wel een paar keer, mijn hoofd over zal moeten breken.

Per 1 september 2009 ben ik gestart met de werkzaamheden voor bibliotheek [a-z] in de rol van directeur bibliotheek Dordrecht en Ridderkerk en kwartiermaker voor op handen zijnde fusie. Vervolgens zal ik per januari 2010 de functie van directeur voor de nieuwe bibliotheekorganisatie op me nemen. Persoonlijk gezien, dus binnen het perspectief van mijn loopbaan, een leuke en spannende uitdaging. Ik rijd er in ieder geval zonder problemen iedere dag de Moerdijkbrug voor over. Het is voor een vastgeroeste Brabander, die emotioneel wordt bij het liedje "Brabant", van Guus Meeuwis ( ja ja ik dus), alsof ik iedere dag op ontdekkingsreis ga. Ik ben benieuwd hoe lang dit gevoel van alles nieuw en anders blijft. Niet dat ik er last van heb, maar goed, het is natuurlijk wel zaak zo snel mogelijk te integreren. Al zal die zachte "g" niet zomaar verdwijnen.

Maandag, 28 september, was er een personeelbijeenkomst, waarin veel informatie over de medewerkers van de 4 bibliotheken werd uitgestort. Ik realiseer me dat ik niet op alle vragen antwoord had,maar in ieder geval is iedereen nu op hetzelfde niveau geïnformeerd en dat is toch belangrijk in deze 'onzekere' tijd. Zelf vind ik het een tijd van nieuwe kansen en mogelijkheden, maar natuurlijk heb ik makkelijk praten, want mijn rol voor de nabije toekomst is duidelijk.

Toch hoop ik dat ik meer mensenen kan stimuleren na te denken over hun eigen toekomst. Misschien verandert er niet direct zoveel, misschien wil je dat ook niet. Maar is het niet de moeite waard om nu de tijd te nemen en wat te gaan "dagdromen"? Welke talenten heb je en kun je daar voldoende mee aan de slag in je huidige werk? Of, welke taken, functies heb je nog nooit opgepakt, en zou je weleens willen uitproberen? Dit zijn de weken om daar eens heerlijk ongestoord over na te denken.

Dit weblog: de bedoeling is om tenminste wekelijks een berichtje, foto, filmpje of een combinatie op dit weblog te plaatsen. Ik schrijft dit log vooral voor de medewerkers van bibliotheek [a-z] en ik hoop echt dat jullie gaan reageren, in woord of met een ander leuk filmpje etc. Alles is oke.
Ieder ander geïnteresseerde mag natuurlijk meelezen en reageren, alleen maar leuk.

Zelf ben ik nog niet zo handig met het inzetten van alle web 2.0 mogelijkheden, dus als het goed is, zien jullie in de loop der tijd een ontwikkeling van dit weblog wat vormgeving en inhoud betreft. Nu is het nog natuurlijk allemaal vrij statisch en zijn het vooral veel letters. Om dit startpunt te onderstrepen heb ik als achtergrond een foto van een "stenen"gedicht gebruikt. Dit gedicht is van de hand van een van de laatste keizers van Nguyen, van Vietnam. Niemand kan het meer lezen, maar de hardstenen plaat, geplaatst op een stenen schildpad was op zich zelf zeer indrukwekkend. Deze zomer was ik in Hue, Vietnam, een keizerlijke stad, waar ik dus deze foto heb gemaakt. Op deze manier kan ik dus ook af en toe een moment terugdenken aan de fantastische reis die ik samen met mijn gezin heb kunnen maken.


Tot de volgende

Ankie Kesseler